Mijn interesse in de familiegeschiedenis en genealogie van de familie ‘Gabain’ en ‘von Gabain’ begon in het voorjaar van 2010. Tijdens het opruimen van de zolder vond ik ‘de oude doos’ van mijn tante Willy (Wilhelmina von Gabain). Zij was in januari 1991 overleden. Wim Beij (mijn echtgenoot) en ik hadden toen haar woning in Den Haag leeggeruimd en haar persoonlijke eigendommen, waaronder foto’s, brieven en documenten, in een doos bewaard. Al die jaren hadden we geen aandacht aan de doos besteed, maar begin 2010 vond ik eindelijk de tijd hiervoor.
Tijdens mijn inzage in de doos ontdekte ik onder meer brieven van mijn vader die hij tijdens de Tweede Wereldoorlog vanuit een Japans interneringskamp zijn vader had gestuurd. Daarnaast vond ik vergeelde Stammtafeln van de familie ‘Gabain’ en ‘von Gabain’, uitgegeven in 1899 door Franz Gabain. Op het internet vond ik vervolgens een foto van het straatnaambord in Berlijn van de ‘Gabainstrasse’, met daarboven het bijschrift: ‘Constantin von Gabain, Schill’scher Offizier.’ Mijn grootvader Walther en zijn broers Arthur en Georg waren blijkbaar Pruisische officieren geweest! Ik wist echter nog niet wat een ‘Schill’scher Offizier’ was. Na enkele online zoekopdrachten kwam ik in de Duitse stad Wesel terecht, waar niet alleen een verdere Gabainstrasse te vinden was, maar ook een museum, en – tot mijn verrassing – zelfs een monument van ‘de elf Schill’schen Offiziere’. Mijn interesse in mijn familiegeschiedenis groeide, en sloeg ook over op Wim. Hij stelde daarom voor om in de zomervakantie de stad Wesel te bezoeken. Drie nachten boekten wij tijdens de zomer van 2010 een Ferienwohnung bij de familie Nenez in het stadsdeel Büderich. Wij vertrokken op een zondag van huis, om ‘s maandags het Romeins museum in het nabijgelegen Xanten te bezoeken, en een dag later de stad Wesel te verkennen.
Na aankomst bij de Ferienwohnung vroeg gastvrouw Frau Nenez mij of ik verwant was aan de Schill’scher-Offizier Constantin von Gabain. Zij had in een van haar foldertjes over Wesel en omstreken de naam ‘von Gabain’ gemarkeerd. Ik vertelde haar dat hij de broer van mijn grootvaders grootvader was, en dat ik zodoende een verre achternicht van hem was. Wim vulde aan dat wij dinsdag het monument en het museum in Wesel zouden bezoeken, om daarna op woensdag vanuit Büderich te vertrekken richting Frankrijk. Toen we maandagavond, nadat we de hele dag in Xanten hadden doorgebracht, met onze fiets op ons vakantieadres terugkwamen, lag er een briefje op de trap. Daarin stond het verzoek om zo spoedig mogelijk contact op te nemen met de heer Jürgen Becks, de Kulturbeauftragter van de stad Wesel. Frau Nenez was namelijk naar het gemeentehuis gegaan, om te vertellen dat ze een ‘von Gabain’ te gast had. Dit had burgermeester Ulrike Westkamp te horen gekregen, waarna zij de heer Becks opdracht had gegeven contact met mij op te nemen. Nog diezelfde avond belde ik Becks terug, en we spraken af elkaar de volgende dag (dinsdag) te treffen in het Pruisisch Museum. We werden er hartelijk ontvangen en Jürgen Becks vertelde ons dat de stad Wesel een jaar geleden (op 16 september 2009) de executie van de elf Schill’schen Offiziere van 200 jaar geleden had herdacht. Zij zochten destijds al naar de nazaten van de officieren, maar konden enkel de nazaten van de broers ‘von Wedell’ achterhalen. Becks was zodoende aangenaam verrast een ‘von Gabain’ te ontmoeten. Wim beloofde hem een kopie van de Stammtafeln toe te sturen, en in het volgende jaar (op 17 september 2011) een ‘von Gabain Treffen’ te organiseren. Tot slot gaf Jürgen Becks ons een rondleiding door de Schillkazematte, tegenover het Pruisisch museum, waar de elf officieren van majoor Schill gevangen zaten in afwachting van hun vonnis.
Het ontmoetingspunt voor de ‘von Gabain reünie’ in het daaropvolgende jaar werd wederom het Pruisisch Museum in Wesel. Na ontvangst door de burgermeester en Kulturbeauftragter, en een rondleiding door het museum en de Schillkazematte in de Zitadelle, vertrokken de elf aanwezige ‘von Gabain’ familieleden richting het momument van de elf Schill’se Offiziere. We besloten de dag in restaurant ‘Wacht am Rhein’ te Büderich, waar Wim een kopie van de Stammtafeln (op CD en papier) aan iedereen overhandigde. Wim kreeg van neef George tevens een CD van het DeutscheGeslechterbuch, dat de geschiedenis van de families ‘Gabain’ en ‘von Gabain’ beschrijft. Die geschiedenis vormt dan ook de rode draad op deze website.
Charlotte von Gabain